ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ
Thu Jul 2021
Πολλοί άνθρωποι μένουν παγιδευμένοι σε καταστάσεις που τους ταλαιπωρούν.
Γκρινιάζουν, θυμώνουν, καταπιέζονται και υποφέρουν.
Παρόλα αυτά, δυσκολεύονται να κάνουν κάτι και να απεγκλωβιστούν από αυτό που τους βασανίζει.
Θυμάμαι την ιστορία με τον σκύλο που γρύλιζε από τον πόνο επειδή καθόταν επάνω σε μια σανίδα με ένα καρφί.
Όταν οι περαστικοί ρώτησαν το αφεντικό του γιατί αφού πονάει ο σκύλος δεν φεύγει από τη σανίδα με το καρφί, εκείνος τους απάντησε «Προφανώς, επειδή δεν πονάει αρκετά».
Κάθε αλλαγή πονάει. Γιατί μοιάζει με θάνατο και γέννα ταυτόχρονα.
Το παλιό, το γνώριμο, το οικείο χρειάζεται να πεθάνει και να δώσει χώρο στο άγνωστο, το καινούργιο, το διαφορετικό.
Και αυτό πονάει.
Αλλά ο πόνος της αλλαγής ξεχνιέται και ξεπερνιέται όταν αυτό που άλλαξε και τα οφέλη του γίνουν εμφανή.
Γιατί αν είσαι παθητικός θεατής μιας παράστασης που δεν σου αρέσει, αντί να γκρινιάζεις, σήκω και φύγε.
Και τότε θα δεις πόσο εύκολο ήταν να ξαναβρείς και να θεραπεύσεις εκείνο το κομμάτι του εαυτού σου που επέτρεψες να υποφέρει και να ζει κατώτερα από αυτό που του άξιζε.
Η συμβουλή μου σε όλους τους καλούς αυτούς ανθρώπους που ο φόβος της αλλαγής τους κρατά αιχμάλωτους σε αυτό που τους πονάει είναι μία και είναι αυτή : Αντί να γκρινιάζεις και να παραπονιέσαι επειδή δεν σου αρέσουν όσα κάνει ο κλόουν, να αναρωτηθείς γιατί εσύ πας ξανά και ξανά στο τσίρκο!
Βρες το κουράγιο να φύγεις από αυτό που σε έχει αγκαλιάσει και σε πονάει ταυτόχρονα. Σκέψου ότι όταν θα έχεις απελευθερωθεί όλα, μα όλα στον κόσμο σου θα είναι καλύτερα, φωτεινότερα, περισσότερο ζωντανά, δυνατά, μεστά σε προοπτικές και ελπίδες για όλα εκείνα τα καλύτερα που χρόνια τώρα άφηνες να περνούν από δίπλα σου.
Κάνε το τόλμημα!
Φύγε από την παράσταση που σε χαλάει και κατευθύνσου εκεί που η ψυχή και η καρδιά σου χαμογελούν φωτεινά και ελεύθερα!
