Για τους ανθρώπους και όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας
Με τόσα όλα συμβαίνουν γύρω μας, δεν σας κρύβω ότι υπάρχουν φορές που θυμώνω με κάποιους ανθρώπους.
Με όλα όσα όμως, βιώνω, ακούω και βλέπω μέσα από τη δουλειά μου και την καθημερινή επικοινωνία μου για θεραπευτικούς ή συμβουλευτικούς λόγους, παρατηρώ ότι κάθε άνθρωπος κουβαλάει έναν ή και περισσότερους "σταυρούς" στην πλάτη του.
Μπορεί πολλοί να μην το δείχνουν και να το κρύβουν με την αξιοπρέπεια τους. Κάποιοι άλλοι το εξωτερικεύουν με τη συμπεριφορά τους.
Καλή ή κακή. Υπάρχει πολύς πόνος και δράμα εκεί έξω.
Παρόλα αυτά, προσωπικά, κάθε άνθρωπο που γνωρίζω τον φαντάζομαι να μεταφέρει το δικό του "αόρατο" για τους άλλους "σταυρό" και προσπαθώ να δείξω συμπόνια, ενσυναίσθηση και κατανόηση.
Αυτό με βοηθάει να παραμένω όσο πιο πολύ ήρεμος γίνεται, να μην κατακρίνω και να σκέφτομαι ότι δεν είμαι μόνος στον πόνο.
Αφήνω τον άλλο να κριθεί ο ίδιος από τις πράξεις του, χωρίς εγώ να παίζω το ρόλο του "δικαστή" ή του "κατήγορου". Όχι ότι ανέχομαι την αδικία, την κακοποίηση ή την εγκληματικότητα. Αλλά ο τρόπος που διαχειρίζομαι τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου είναι δική μου υπόθεση και φροντίζω να το θυμάμαι.
Πριν βιαστείτε να μου πείτε για όλα τα στραβά ή τα αποτρόπαια που παρατηρούμε να συμβαίνουν, σας συμβουλεύω να σκεφτείτε για λίγο ότι "συνοδοιπόροι" είμαστε στο ίδιο ανηφορικό μονοπάτι.
Ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να γίνει αυτή η διαδρομή όσο το δυνατόν περισσότερο βατή και γαληνεμένη.
Καθένας μας ας κάνει το καλύτερο που μπορεί.
Γιατί αυτό είναι κάτι που ο ίδιος προσπαθώ καθημερινά να κάνω.
Και αυτό κάνω!
